Lisa M. Wisniewski – Profesor socjologii z doświadczeniem pracy w branży szkolnictwa wyższego. Doktor nauk pedagogicznych (EdD) na Uniwersytecie Hartford, ze specjalizacją w dziedzinie przywództwa edukacyjnego. Specjalizowała się w Uniwersalnym Projektowaniu dla Uczenia się (UDL), jako pedagog nauczania. Badania koncentruje się na studentach imigrantach, na nauce i nauczaniu oraz na skutecznych praktykach nauczania związanych z Uniwersalnym Projektem dla Uczenia się. Ma na swoim koncie prace badawcze na szczeblu regionalnym (obszar Nowej Anglii), krajowym i międzynarodowym. Konsultantka w zakresie skutecznych praktyk nauczania (pedagogika, projektowanie programów nauczania, projektowanie kursów) na poziomie szkolnictwa wyższego. W przyszłości planuje pochylić się nad badaniami dotyczącymi kobiet w przywództwie, szczególnie w szkolnictwie wyższym.

Artykuł jest częścią cyklu rozmów Coopercnius z polskimi naukowcami z zagranicznym dorobkiem naukowym.

1. Jak zaczęła się Pani przygoda z nauką?

Moja przygoda z nauką rozpoczęła się na studiach, kiedy uczęszczałam na fakultatywne kursy z socjologii dla zaawansowanych. Zawsze byłam ciekawa otaczającego mnie świata i znalazłam dyscyplinę, która pomogła mi odpowiedzieć na moje pytania. To rozszerzyło moje zainteresowania w tej dziedzinie.

2. Czy utrzymuje Pani kontakt z polskim środowiskiem naukowym?

Współpraca z polskim środowiskiem naukowym sprawia mi przyjemność. Współpracowałam z kilkoma uczelniami w całej Polsce w zakresie przedmiotów socjologicznych oraz inicjatyw dydaktycznych i edukacyjnych.

3. Nad czym Pani obecnie pracuje i na czym skupiają się Pani badania?

Piszę książkę o społecznościach Polonii w północno-wschodnich Stanach Zjednoczonych. Historia imigracji do regionu jest znacznie dłuższa, jednak wiele z tych historii nie zostało opowiedzianych. Dowiaduję się wiele o tej społeczności poprzez wywiady i opowiadanie ich historii podczas badań.

4. Jakie najnowsze osiągnięcia w Pani dziedzinie badań są szczególnie interesujące?

Zawsze interesuje mnie praca nad tożsamością. Szczególnie w społecznościach Europy Wschodniej, praca nad tożsamością jest nieco ograniczona. Nie mogę się doczekać pracy nad poszerzaniem tego zasobu wiedzy.

5. Jakie jest Pani najważniejsze osiągnięcie lub odkrycie naukowe? Dlaczego to jest ważne?

Myślę, że dzięki obecnemu projektowi nawiązuję kontakty ze współczesnymi społecznościami, ale także z przeszłością. Są to niezwykle potężne połączenia, które mogą wspierać pracę przyszłości. Niektóre z tych historii nie były opowiadane od bardzo dawna, dlatego ważne jest, aby je przypomnieć. Myślę, że to pokazuje powiązania naszej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości.

6. Jakich problemów naukowych w swojej dyscyplinie najbardziej nie może się Pani doczekać rozwiązania i dlaczego?

Poszerzanie świadomości społeczności Europy Wschodniej. Jest o wiele więcej do odkrycia i omówienia. Szczególnie w Stanach Zjednoczonych nie ma zbyt wielu prac w tym temacie. Kontynuowanie tej inicjatywy jest ważne, szczególnie w zakresie wkładu mieszkańców Europy Wschodniej w Ameryce.

7. Jakie są największe wyzwania, przed którymi staje Pani w swojej pracy naukowej?

Po prostu znalezienie czasu. Moją pasją są badania naukowe, ale wykładam także na uniwersytecie. Znalezienie równowagi może być nieco trudne, bo każdy z tych aspektów pracy jest ważny. 

8. Jakie są najważniejsze pytania badawcze, którymi planuje się Pani zająć w najbliższej przyszłości? Jakie kierunki rozwoju widzi Pani w swojej dziedzinie?

Planuję rozszerzyć swoją pracę na społeczność Europy Wschodniej. Jak dotąd rozmawiałam tylko z kilkoma uczestnikami i wiem, że jest jeszcze wiele do odkrycia. Mam nadzieję na rozwinięcie tego badania w przyszłości.

9. Czy wyniki Pani badań mają praktyczne implikacje lub potencjalne zastosowania? Jak widzi Pani ich wpływ na społeczeństwo i gospodarkę?

Oczywiście, jednym z nich jest świadomość. Europejczycy z Europy Wschodniej wnieśli wiele wkładu w życie w Ameryce, ale być może nie jest to obecnie powszechna wiedza ani dyskusja. Przyniesienie tej świadomości jest bardzo pomocne. Ponadto może kształtować doświadczenia tych społeczności poprzez uczestnictwo w kluczowych decyzjach (polityce) lub poczucie większej akceptacji w amerykańskim życiu.

10. Jakiej rady udzieliłaby Pani młodym naukowcom na początku kariery naukowej?

Wybierz temat, który jest dla Ciebie ważny. Praca jest ważna i może zmienić życie, ale trzeba kochać to, co się robi. Jeśli tego nie zrobisz, nie będziesz tym podekscytowany to  nie będziesz chciał się w to zaangażować. Znajdź temat, którym się pasjonujesz, ponieważ może to być wkład, którego świat potrzebuje.

Fot. Unsplash